Vloerverwarming in de vorm van een slakkenhuis of een meandervorm, welke is beter?

Deze vraag wordt ons vaak gesteld en ook op fora zien we dat er veel discussie over wordt gevoerd: welke is nu beter, vloerverwarming in de vorm van een slakkenhuis of een meandervorm? Het antwoord op deze vraag is niet altijd éénduidig te beantwoorden en is afhankelijk van een aantal factoren zoals bijvoorbeeld het temperatuurbereik van de warmtebron of het type woning.

Wat is het verschil tussen beide legpatronen?

Slakkenhuis

Vloerverwarming in de vorm van een slakkenhuis wordt gelegd zoals de naam het al aangeeft, van buiten naar binnen en weer terug, waardoor een soort slakkenhuisvorm ontstaat.

Bij vloerverwarming die in de vorm van een slakkenhuis wordt gelegd, lopen de leidingen voor de aanvoer van het water naast de leidingen voor de afvoer van het water. Hierdoor krijg je een gelijkmatige verdeling van de warmte wat zorgt voor een egalere vloertemperatuur in de hele ruimte. Dit klinkt als een groot voordeel, maar de vloertemperatuur is niet persé relevant voor het gevoel van comfort in een ruimte (behalve misschien in de badkamer, waar je meestal op blote voeten loopt).

Meander

Bij een meandervorm wordt de vloerverwarmingsbuis vanaf een recht stuk ‘naar boven’ al meanderend (in lussen) ‘naar beneden’ gelegd.

Bij een meandervorm is het eerste, rechte stuk leiding het warmst. Deze vorm maakt het daardoor mogelijk om de warmste leiding daar te laten lopen waar deze het hardste nodig is, namelijk bij het venster waar het meeste warmteverlies ontstaat door koudeval. Met een meandervorm kun je dit compenseren, doordat de vloerverwarming dan op die plek het meeste vermogen heeft en daardoor op die plek warmer aanvoelt. Dat geeft een veel groter gevoel van comfort dan wanneer de hele vloer een egale vloertemperatuur heeft.

Regeltechnisch goed op te lossen

Een nadeel dat wel eens wordt genoemd van de meandervorm is dat, doordat de verwarmingsbuis direct naast elkaar wordt aangelegd, de warme en koude plekken niet gelijk verdeeld zijn en dat naarmate het water verder komt in de meander, de leiding steeds een fractie koeler wordt. Hierdoor kun je het gevoel hebben dat de vloer op sommige plekken nog kouder is terwijl de gewenste ruimtetemperatuur wel behaald is. Dit komt omdat de verwarmingsinstallatie automatisch stopt met verwarmen als de gewenste kamertemperatuur in de woning bereikt is. Heeft het warme water op dat moment bepaalde gedeelten van de vloer nog niet bereikt? Dan kan de vloer in die vloerzones koeler aanvoelen.

Dit is regeltechnisch echter allemaal heel goed op te lossen door de snelheid waarmee het water door de leidingen stroomt te verhogen. Daardoor blijft het voordeel van de warmste leiding op het koudste punt in de kamer bestaan en zal het warme water ook de rest van de vloerzones sneller bereikt hebben wat zorgt voor een groot gevoel van comfort in de hele ruimte.

Comfort versus energiebesparing?

Het energieverbruik van een vloerverwarmingsgroep is niet direct gekoppeld aan het legpatroon, maar vooral aan de aanvoer temperatuur vanuit de warmtebron.

Bij een gelijke gemiddelde temperatuur van het water blijft het afgifte vermogen van de vloer namelijk gelijk. Maar bij een kleiner temperatuurverschil van het water daalt de aanvoer temperatuur.  Een lagere aanvoertemperatuur zorgt voor een hoger rendement van de warmteopwekker. En dit zorgt weer voor een lager energie verbruik. Dit komt tevens de levensduur van de warmteopwekker ten goede.

In het meanderpatroon zullen de leidingen bij het venster meer warmte afgeven dan het slakkenhuispatroon gemiddeld levert.
Verder in de ruimte geven de leidingen van het meanderpatroon minder warmte af, met als resultaat dat de afgiftes meer aan de toegepaste leidinglengte gerelateerd zijn dan aan het patroon waarin ze verlegd is.

In het meanderpatroon kost het opvangen van discomfort door koudeval bij het venster, (terwijl de rest van de ruimte wel al de gewenste temperatuur bereikt heeft), minder energie omdat slechts een klein deel van de vloer extra verwarmd hoeft te worden en dit kan met de toevoer van een relatief lage watertemperatuur.

Met het slakkenhuispatroon wordt de gehele vloer egaal verwarmd, net iets te koud voor het gewenste comfort bij het venster en net iets te warm in de rest van de ruimte. In die situatie zal de ruimtetemperatuur snel verhoogd moeten worden om het comfort nabij het venster te verbeteren, met een onnodig hoger energieverbruik tot gevolg.